Górnik był dla nich zbyt ciasnym rozmiarem kapelusza. Wybili się w Zabrzu, podziękowali i odchodzili licząc na coś więcej. Rzeczywistość była jednak brutalna. Nasz klub nie był krainą mlekiem i miodem płynącą, więc wysokie kontrakty w nowych klubach mogły zabić motywację oraz obudzić samozachwyt. Ostatnio pisaliśmy o zawodnikach, którym odejście z Zabrza wyszło na dobre, teraz o tej drugiej części, która jest o wiele bardziej liczniejsza. Zapraszamy na ranking piłkarzy, którym nie idzie kolorowo po odejściu z Górnika.
5. Arkadiusz Milik
Stabilizacja oraz regularna gra – dwa warunki, aby młody piłkarz mógł się dobrze rozwijać. To co w takim razie można powiedzieć o Arku Miliku, który od czasu odejścia z Górnika był już w trzech różnych klubach? W Bayerze konkurencja była dla Milika Zbyt duża, więc został wypożyczony do Augsburga, gdzie rzeczywiście dostawał więcej szans na grę, natomiast widać było, że męczy się w niemieckim średniaku i przed startem obecnego sezonu został ponownie wypożyczony, tym razem do Ajaxu Amsterdam. Rozpoczął niemrawo, bo po pierwszym słabym meczu przesiedział trzy kolejne na ławce. Przełamanie przyszło w 5 kolejce, gdy dwukrotnie wpisał się na listę strzelców w meczu z Herculesem, a także aż sześć bramek w Pucharze Holandii. Liczymy, że były napastnik Górnika odnajdzie się w Ajaxie, gdzie uczy się pod okiem samego Denisa Bergkampa. Na razie strzelił historycznego gola przeciwko reprezentacji Niemiec i być może to będzie przełomowy moment w jego karierze.
4. Aleksander Kwiek
Wydaje się, że Zagłębie Lubin jest wirusem, który z solidnych graczy robi leniwych pozorantów. To samo dotyczy się Aleksandra Kwieka, bo gdy odchodził z Zabrza był jednym z najlepszych ofensywnych piłkarzy ligi. A potem? Tak jak całe Zagłębie kicha. No ale czemu piłkarze mieli się przejmować, kiedy regularnie co miesiąc dostawali wypłaty? Taka postawa doprowadziła do tego, że Kwiek i spółka biegają dziś po boiskach w Ząbkach czy w Świnoujściu. I jak na razie wcale nie zanosi się, by miało być inaczej
3. Adam Banaś
Niemal identycznie jak w przypadku Kwieka. Bardzo solidny obrońca, którym nawet interesował się Lech Poznań, trafia do Zagłębia Lubin i równią pochyłą zjeżdża w dół. Z marszu został kapitanem „Miedziowych”, lecz na boisku był tykającą bombą. Popełniał karygodne błędy, łapał bezsensowne czerwone karki. Po zakończeniu sezonu sezonu wygasł mu kontrakt z Zagłębiem i przeniósł się do.. Azerbejdżanu, a konkretnie do Simurq Zaqatala. Finansowo z pewnością zyskał wiele, lecz sportowo niekoniecznie. Tutaj pojawia się kwestia wartości.
2. Robert Jeż
Nie raz wałkowaliśmy temat Roberta, jednak w takim rankingu musi się znaleźć miejsce dla niego. Gdy pierwszy raz wystąpił w Górniku, wszyscy złapali się za głowy. Pierwsze zagranie? Kapitalny no-look pass, po którym było wiadomo, że to zawodnik z innej półki. Genialna runda w Zabrzu sprawiła, że chcieli go wszyscy. Najkonkretniejsza była Polonia Warszawa i tak Słowak rozpoczął najgorszy okres w swojej karierze. O ile w Polonii grał w miarę nieźle, to w Zagłębiu Lubin był cieniem samego siebie. Wolny, chaotyczny, niedokładny. Skończyło się tym, że został pobity przez kibiców „Miedziowych” i było jasne, że na Dolnym Śląsku dłużej zostać nie może. Wrócił do Górnika, czyli tam gdzie mu najlepiej. Jednak to już nie jest ten sam zawodnik, co nas czarował parę lat temu.
1. Daniel Sikorski
Nasz rodzynek w rankingu. Gdy tak teraz pomyślimy, to sprzedaż go do Polonii Warszawa był deal’em dekady Górnika. No nie ma co się rozpisywać: Daniel w piłkę grać nie potrafi. Jest beznadziejnym napastnikiem, bo jak inaczej nazwać kogoś, kto w ostatnich czterech sezonach strzelił tylko jedną bramkę? No ale czego wymagać od kogoś, kto potrafi nie trafić do bramki z jednego metra. Teraz kontynuuje karierę w Austrii, jednak i tam ni jak mu nie idzie. Przynajmniej uciekł od szyderstwa, bo te w Polsce było bardzo wielkie.
Źródło: Roosevelta81.pl
Fot.: Roosevelta81.pl
