Nie ma chyba lepszego określania na tą karierę, niż dziwna. Zaczęło się od tego, że z młodego, utalentowanego obrońcy zrobiono bramkarza. Bramkarza, przed którym otworzono drzwi do poważnej, europejskiej piłki. Jednak zamiast podbijać zachód, on trafił na dalekie południe Afryki. Przedstawiamy Pavla Steinborsa, łotewskiego człowieka w masce, będący numerem jeden w bramce Górnika Zabrze.
Gdy na treningu juniorów Skonto Ryga zabrakło bramkarza, kilkunastoletni Pavel Steinbors stanął niechętnie między słupkami. Jego pozycją była obrona, na której z resztą zbierał bardzo pochlebne opinie. I nie było zaskoczenia, gdy po kilku dniach w bramce Pavel chciał wrócić na nominalną dla siebie pozycję. Jednak w głowach trenerów narodziła się inna koncepcja: na tyle Steinbors dobrze prezentował się jako bramkarz, że postanowiono postawić go tam na stałe. Z czasem i Pavelsovi spodobała się pozycja bramkarza.
Po dwóch latach spędzonych w pierwszej drużynie Skonta, Steinbors przeniósł się FK Jūrmala. W pierwszych dwóch sezonach grał niewiele, jednak z każdym kolejnym było coraz lepiej. Do tego stopnia, że zimą 2007 roku po Łotysza zgłosiło się Blackpool, gdzie jednym z jeden z dwóch prezesów był jego rodakiem. Pavels więc poleciał więc do Anglii, gdzie spędził tydzień na testach z pierwszą drużyną. Blackpool swojego zdania nie zmieniło i zaczęły się rozmowy z FK Jūrmala, z którym Steinbors wciąż miał ważny kontrakt. Ostatecznie bramkarz Górnika trafił do Anglii na półroczne wypożyczenie z opcją pierwokupu.
Co było do przewidzenia Stenibors nie mógł liczyć, że z marszu wskoczy do bramki Blackpool. Żeby więc przygotować się do gry w I drużynie Łotysz szlifował formę w rezerwach, gdzie miał okazję zagrać z zapleczem Manchesteru United, Liverpoolem czy Manchesterem City. Jednak jak się później okazało były to jego jedyny występy na wyspach. Angielski klub chciał, aby Pavels został w drużynie, jednak warunkiem było negocjowanie ze swoim litewskim klubem warunków pierwokupu – Anglicy nie chcieli płacić całej kwoty od razu, ale część pieniędzy przelać dopiero za pół roku. Na to nie zgodził się mój klub. Na co nie mogło sobie pozwolić Blackpool, na to pozwolił sobie litewski Metalurgs Lipawa.
Tak więc przed sezonem 2008/09 Steinbors przeniósł się do Metalurgsa, gdzie zdobył swoje jedyne trofeum w dotychczasowej karierze. Pavels jednak nie mógł liczyć na regularne występy także i tutaj, rozgrywając w ciągu czterech sezonów raptem 11 meczów. Przełamanie przyszło w roku 2012, gdzie Steinbors wreszcie wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, co zaowocowało w transfer do… RPA.
Łotysz przeszedł do Lamontville Golden Arrows FC – Kiedy pojechałem do RPA, to było dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Nie wiedziałem nic na temat kraju i tamtejszego futbolu. Myślałem, że RPA będzie trochę jak dżungla. Kiedy jednak tam poleciałem to nie było jak w dżungli, a raczej jak w cywilizowanym kraju europejskim, tylko, że ludzie nie byli biali. Po sezonie w południowej Afryce, Steinbors trafił do Górnika, który interesował się nim jeszcze gdy grał w lidze łotewskiej.
W tym samym czasie do Romy odchodził Łukasz Skorupski, więc Steinbors miał być jego następcą. Co ciekawe w sztabie szkoleniowym mówiono, że gdyby Skorupski został w w Górniku, to wcale nie oznacza, że Pavels stałby na straconej pozycji w walce o miejsce w składzie. „Skorup” jednak odszedł i niespodziewanie miejsce w bramce „Trójkolorowych” zajął Norbert Witkowski. Po kilku koszmarnych błędach Witkowskiego, Steinbors zadebiutował na boiskach T-Mobile Ekstraklasy w meczu przeciwko Lechii Gdańsk. Od tego czasu jest niekwestionowanym numerem jeden w bramce Górnika, chociaż trzeba pamiętać także o feralnym zdarzeniu z wiosennego meczu z Legią Warszawa, gdy Łotysz doznał wstrząsu mózgu i przez dwa miesiące nie oglądaliśmy go na boisku. Wrócił w meczu z Pogonią i od tego czasu nie rozstaje się podczas spotkań ze swoją maską.
Tutaj można przeczytać obszerny wywiad naszej redakcji z Pavelsem – zapraszamy!
Głosuj na “Koguta Roku” na stronie głównej portalu!
Źródło: Roosevelta81.pl
Foto: Roosevelta81.pl
